شنبه , دسامبر 21 2024
آخرین خبرها

آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی یکی از مکان های دیدنی شهر مشهد است. مشهد کلان شهری در شمال شرقی ایران و مرکز استان خراسان رضوی قرار دارد. این شهر در زمان افشاریان پایتخت ایران بود.این شهر دومین شهر پهناور ایران پس از تهران است. مشهد یکی از قطب‌های گردشگری ایران است که به دلیل مکان های دیدنی و تاریخی و تفریحی فراوان ،سالانه بیش از هزاران گردشگر را به خود جذب می کند.در ادامه با ما همراه باشید تا با یکی از آثار تاریخی این شهر به نام آرامگاه فردوسی آشنا شوید.

آرامگاه فردوسی

معرفی آرامگاه فردوسی

این آرامگاه مکان به خاکسپاری حکیم ابوالقاسم فردوسی است که به دست هوشنگ سیحون با اندکی تغییر بازسازی شد. معمار این بنای زیبا حسین لر زاده و مباشران آن حسین حجارباشی زنجانی و تقی درودیان بودند. در تاریخ ۱۳۱۳ هجری شمسی برابر با ۱۹۳۴ این آرامگاه گشوده شد‌. آرامگاه فردوسی در استان خراسان رضوی در شهر مشهد و بخش توس ، منطقه ۱۲ مشهد قرار دارد.

تاریخچه

دوره ساخت آرامگاه فردوسی به دولت شاهنشاهی ایران باز می گردد و بانی آن انجمن آثار و مفاخر فرهنگی می باشد. مالک فعلی این اثر سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری است. آرامگاه فردوسی در تاریخ ۱۸ آذر سال ۱۳۵۴ با شماره ۱۱۷۶ در ایران به ثبت ملی رسید. این آرامگاه چندین بار ساخته و ویران شده است. در دو سده ی پیش بنایی محقر و پوشیده از گندم زار بوده است. در اوایل سده چهاردهم خورشیدی مصادف با ملی گرایی نوین ایران ساخت آرامگاه شایسته فردوسی شروع شد.

پیکر فردوسی را به دلیل شیعه بودن به گورستان راه ندادند به همین دلیل و به اجبار او را در باغ خودش در شهر تابران توس نزدیک به دروازه شرقی رزان به خاک سپردند. این آرامگاه زیارتگاه اهل دانش و معرفت بود به همین سبب هر بار که آن را با خاک یکسان می کردند دوباره ساخته می‌شد.

ارسلان جاذب سپهدار طوس به خاطر ارادتی که به فردوسی داشت بر آرامگاه او قبه ای ساخت. این بنا صد سال پس از مرگ فردوسی برپا بود. بعدها عبدالوهاب آصف الدوله که در آن زمان والی خراسان بود به دستور ناصرالدین شاه مأمور به جستجوی آرامگاه شد و بلاخره با راهنمایی چند فرانسوی که از طوس دیدن کرده بودند موفق به پیدا کردن آرامگاه شد و به طور موقت با نگرش ساخت بنایی شایسته در آینده دو اتاق بر روی آن ساخت.

معماری آرامگاه فردوسی

مساحت آرامگاه فردوسی نزدیک به شش هکتار می باشد. این آرامگاه شامل باغ و استخری زیبا است. در جلوی استخر تندیسی از فردوسی قرار دارد که توسط ابوالحسن صدیقی ساخته شد. هچنین دارای بنای یادبود ، ساختمان های اداری ، کتابخانه، موزه ، آرامگاه مهدی اخوان ثالث و آرامگاه محمدرضا شجریان است. معماری داخلی این بنا شامل کاشی کاری ها و نقش های برجسته سنگی زیبا از داستان های شاهنامه همچنین کتیبه هایی سنگی از سروده های فردوسی است. بر روی دیوار پلکان های درون آرامگاه شش قطعه نقش برجسته سنگی وجود دارد که روایت کننده ی داستان های شاهنامه اعم از نبرد رستم و سهراب، پیکار رستم ،جنگ دلاوران ایرانی و تورانی ،داریوش بزرگ بر تخت سلطنت و آمدن پادشاه هندوستان به ایران و… می باشد.

ورودی مجموعه از سمت جنوب است و از دو سوی استخرِ روبروی در ورودی به آرامگاه می رسد. این موزه در یک طبقه طراحی و با الهام از عناصر معماری ایرانی اجرا شد.

سی فواره در سه دسته ده گانه و با گلبرگ هایی از نیلوفر که نشانه ی سی سال رنج سرایش شاهنامه است در درون استخر قرار دارد. موزه فردوسی نیز در سمت شمال غربی آرامگاه قرار دارد. سازنده این اثر هوشنگ سیحون است که در سال ۱۳۴۷ ساخته شد.

آرامگاه فردوسی

معماری بیرونی

ساختار بیرونی آرامگاه فردوسی به صورت چهار گوشه است. مساحت آن ۱۰۴۳ مترمربع است. این ساختمان از هر سمت دارای پلکان است. این بنا به شکل مکعبی ساده به بلندی ۱۸ متر بر سکوی قرار گرفته است. این مکعب از ۷ مکعب کوچکتر و بر روی هم قرار گرفته تشکیل شده است. مکعب اولی با طول ۲۸ متر و بلندی یک متر و هفتاد سکویی است که پایه اساسی و بنیادی بنا را تشکیل می دهد. این مکعب با عرض ۴ متر پیرامون بنا را دور میزند. مکعب دوم دارای طول ۲۰ متر و عرض ۲ متر پیاده روی را تشکیل می دهد.

در سمت غربی آن دری قرار دارد که قبل از بازسازی آرامگاه ورودی اتاق مدفن بود و همچنین در سمت شرقی آن دریچه ای بود که بعد از بازسازی وانتقال مدفن به زیرزمین بسته شد. مکعب سوم با اندازه 15*15 متر مکعب و مکعب چهارم در اندازه 13*13 متر مکعب که هر کدام به بلندی یک متر و هفتاد با یک متر فاصله از همدیگر با لبه های تزیینی روی هم قرار گرفته اند.

روی دیوار جنوبی مکعب چهارم کتیبه ای قرار دارد که گزارشاتی از ساخت بنا و بزرگداشت فردوسی از سوی انجمن آثار ملی می دهد. مکعب پنجم به بلندای ۱۰ متر نمای کلی آرامگاه را در بر دارد.

بر روی چهار لوح از جنس سنگ مرمر به اندازه ی ۱/۵×۴ در چهار سمت مکعب سروده هایی از شاهنامه تراشیده شده است که هر کدام ۱۲ بیت دارد.

جایگاه آرامگاه فردوسی

مجموعه فرهنگی باغ آرامگاه فردوسی در توس و در ۲۵ کیلومتری شمال غربی شهر مشهد، میان دو روستای طوس سفلی و اسلامیه در مسیری منشعب از بزرگراه مشهد-قوچان،نزدیک به شهر تاریخی تابران و بقعه تاریخی هارونیه قرار دارد. همچنین روستای پاژ زادگاه فردوسی در ۲۸ کیلومتری شرق آرامگاه فردوسی است.

آب انبار گیو یزد
جاهای دیدنی شیراز
جاذبه های گردشگری شیراز
خواجوی کرمانی
صائب تبریزی

درباره‌ی alipour

همچنین ببینید

هتل های شوشتر

هتل های شوشتر

هتل های شوشتر شوشتر به عنوان پایتخت سازه های آبی جهان شناخته می‌شود. جاذبه های …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *